Ne hakkın var birden gelmeye?
Yok iken
Hiç iken
Var etmeye…
Oysa ki, ben söz vermiştim
Kendimi terk etmiştim:
“Ben toprağın varlığını yürüdüğümde değil
Öldüğümde hatırlayacağım
Kanım yürür, bedenimi aşar
Ama kalbimi konuşturmayacağım”
Ne hakkın var dilsizleri şakıtmaya?
Âmâ iken
Bîmâr iken
Hayatı çağlatmaya…
