Sokaklarında yürüyerek terk edilen şehir
Ne tâlihsizsin sen, ne bahtsız!
Bir deniz mâvisi yok, bir Trakya rakısı
Ha bir de, bu şehir çok masalsız
Ne olmuş yâni?
Büyüsü olmayıversin
Olmayıversin martısı, vapuru, adası
Kapkaranlık yağmuru, bozkır fırtınası
Yeter de artar bile sevdikçe
O, âşklarımızın melankolik Ankara’sı…
