Her gece bu mezarlar arasında geziyorum
Huzursuz rûhların ağlayışını dinliyorum
Taşsız, yazısız, terk edilmiş onca zavallı
Onlarla birlikte gözlerimi kapatıyorum
Kaç âşkın ızdırabı gömülü? Hepsi sessiz…
Kaç âşığın kokusu medfun? Hepsi isimsiz…
Çocuk yaşta gözyaşları,
Yıllara sığmayan mutluluk hâtıraları
Rûyalar boyu sayıklamalar bile kefensiz…
Yüzünden huzur akan bu mezarlık
Her gecenin zorunlu sırdaşı, arkadaşı
Ne yaşanırsa bağrında gizler usulca
Yaşatmak için tekrar sayısız yaşanmışı
