Gözlerin, yıkılan kaleler
Gözlerin, devrim sabahları
Gözlerin, kömür karası
Gözlerin, ekmek kokusu
Koştur koştur bakışların
Alevler içindeki sokakları geçer gibi
Kana tere bulanmış tenin
Hoyrat bir dikenli çalı gibi
Âşk, bir masal artık
Anlatacak nineleri ölü
Dinleyecek çocukları büyük
Y3ani, hayat bu kadar dökük…
Gözlerin, kan revân bakar
Gözlerin, ayrılığın mührüdür
Gözlerin, belki can suyu ama
Gözlerin, beni öldürür
