Bir tatlı turuncu basmış her yanı
Kap ceketini, çıkalım
Biraz serin esebilir
Tedbirsiz çıkmayalım
Öğlen yağmuru ıslatmış yolları
Neyse ki çok yağmamış
Yine tonla rezillik olacaktı
Taşırsaydı mazgalları
Gel, şurada bir şeyler atıştıralım
Sonra köşedeki Tekel’e uğrarız
Moda Sâhil’e kadar biralar ısınır
Boş ver, yoldaki büfeden alalım
Bak, şurada yer var
Taşların üzerine tüneyiverelim
Kediden ricâ et, az yana kaysın
Bize de bir götlük yer açsın
Oh be kardeşim!
Tam gün batımı, yaz meltemi
İnsan dalıp gidiyor ufuklara
Âşk mı konuşalım, felsefe mi?
Bak, şimdi meselâ
Yelkeni olmayan vapurlar
Denizde nasıl gidiyor?
Bir simit, bir balık pahasına
Onları martılar itiyor
Böyle saatlerde böyle sorular
Normaldir, garip kaçmaz
Geceye batar cümleler
Hayâller bir ân susmaz
Ee, yine sohbet koyu, ortam güzel
Gördük tek tek şişelerin dibini
Artık yavaştan kalkmak vaktidir
Görmeden sabahın ilk güneşini
Ver, ben senin çöpünü de atarım
Yine sen içmedin, bana içirdin
Hep böyle yapıyorsun, hatırlatırım
Bir dahaki sefer sana da leblebi alalım
İşte Kadıköy sokakları,
Hepsi akşamdan kalma
Hepsi uykulu
Bu sokakları tek başımıza adımlıyoruz
İki geldik, bir dönüyoruz
Ufuksuz bir denizde kaybolup
Eksik kalıyoruz
Bugün de birimiz hayâleti
Birimiz ölüyü oynuyoruz
