Tırnaklarımın arasında hayatın artıkları
Paçalarım yırtık, dikenlerin yapıtları
İs ve pas içinde hepten yüzüm gözüm
Seçebilirsen gözlerimi, söndü çoktan ışıkları
Çantam nerede kayboldu? Ben de bilmiyorum…
Son suyum az önce tükendi ağlayınca
Kaybolmanın tuhaf güvenini yaşıyorum
Sığınacak başka liman yok çıldırınca
Ellerim kupkuru, mezar taşından hâllice
Omuzlarım çoktan seksenlik ihtiyar
Her zerremde isyânlar kopuyor yürüdükçe
Dizlerim de bu acılardan pâyidâr
Kurtulmak için âcziyete teslim bîçâre
Bu ıssız çölde yitiyor ömrüm
Yönsüz gidiyorum, dolanıyorum âvâre
Beni yalnız bıraktı bu yolda ölüm
