İçimde kışlık Ankara havası
Biraz varoşların çamurlu yolları
Biraz Kızılay’ın kalabalığı
Var…
Milyonlarca ayak yürüyor kalbimde
Ve milyonlarca kez eziliyor içim
Gözlerimde yanığı soğuk, puslu havanın
Ellerimde suları erimiş karların
Solurum her nefeste biraz daha
İsli ve melankolik havasını Ankara’nın
Yakalarımı kaldırmış, önümü iliklemişim
Hattâ ceplerimi ellerime ev etmişim
Belki parka sıcak, belki ten sıcak
Ama bulunmuyor mazotçularda içimi ısıtacak
Yolları bile susmuş, ağaçları gri
Akşam olunca kalmıyor evlerin feri
Ama inat bu! Aramalı bir meltem
Ya umutlarımdan, ya Akdeniz’den esen
Belki penceremde yaz var, sıcak var
Belki kuşları hâlâ uçuyor Ankara’nın
Belki sıcak asfaltlarında yürümeli şimdi
Ama kış geldi, kuşlar göçtü çoktan
Bana bu sene kış erken geldi
