Gözyaşlarında boğulmuş bir tanrıdır deniz
Ay ise bu tanrıdan göğe kalan son iz
Belki bir mevlid, belki bir ilâhi
Ama son göreviz, yakamozlar ve biz
Kutsalız anlayacağın, sıradan değiliz
Belki Cennet’te nûrdan meleğiz
Belki alınlarda yazılı lânetli feleğiz
Ama kutsalız biz, sıradan değiliz
Vazgeçilmeziz biz, vazgeçilmeziz
Öyle ki, zaman gibi hiç bitmeyiz
Güneş gibi biz de sönmeyiz
Ölüm ne demek! Biz ölmeyiz!
Gibi geliyor sana…
Ama ben öleli asırlar oldu
Üzerime koca lâhitler kondu
Sen cennetinde yaşa dur
Her yer çoktan mezar oldu
Hiçbir şey sonsuz değil…
Ne Tanrı, ne zaman
Ne âşk, ne sevdân
Bir gerçek var, o da yerin altında
Rûyaların da yalan
Umutların da…
