Aynı paslı cümleler
Farklı ağızlardan dökülmekte…
Karşımda oturan adamlar
Pinokyo’yu oynamakta…
Konuşurken ezber hayatlarını
Ve de hayâllerini bu adamlar
Dudakları bir bozuk radyoyu,
Kulakları bir ölü kuşu oynarlar
Onlar konuşurken
Ben aslında bambaşka yerdeyim;
Metrodaki dalgın yüzlerin olduğu derinlikteyim
Bilmesem de hiç tanımadığım hayatları
Her kalp bir yuva arar, bilmekteyim…
Bu kadar dargın rûh varken,
Cenneti cehennemi düşünmemekteyim
Mutluluğun ömrünü bilmem ama,
Mutsuzluk sonsuzdur, öğrenmekteyim…
