Arındıkça kahırlardan
Güzelliği unuttuk
Sevilmek iyi olurdu ama
Biz boşluğu yeğ tuttuk
Kul olmayı hatırlamadan
Âşka tanrı yarattık
Sımsıcak cennetleri
Nefsimizle soğuttuk
Günahlarımız kirimizdi
Kan âyinleri ile yıkadık
Çürüyen kafalardan
Firâra anahtar yaptık
İnsanız biz!
Şeytanı kıskandırdık
Bir aşağılık korku ile
Cehennem’i uyandırdık
