Sen gibi değilim ben…
Bilmem kapkara kuytuları
Cehennemlerin yuttuğu
Toprakların kustuğu
En lânetli günahları
Ne vefâya sırtımı döndüm
Ne bir hâinlik ettim
Ettiysem de bir günah
Bilmediğimden ettim
Sorma, bilmiyorum ben de…
Neden huzurum yok, neden değilim Cennet’te?
Sen bile nûra bu kadar yakınken
Ben, karanlığın göğsünde…
Bilirim, yakınmaktır belki artık tek çârem
Kızıl korlarda kavrulmak benim pâyem
Duysun âlemler, tutsun her yanı âhım
Âşkın yasak makâmından üflemektir günâhım
