Sarı kıyılarda yüzdü bu acılar
Rembetikoyla demlendi
İnsansızlığa mahkûm mehtap
Olanlara şâhitti
Vatansız, topraksız bu acılar
Âşksızlar mezarlığına medfun
Kovulmakla gitmez, yüzsüz
Gönüller bîçâre, yorgun…
“Gözlerim, kalbim, ellerim” der
Tüm şarkılar tek lisân gerçekte
Söyleyen de, dinleyen de âşık
Ha rakı, ha uzo olsun kadehte
Kayıp bir yaz gecesine âitiz
Fesler yanda, bağırlar yanık
İsimleri unutmakla başlayalım;
Ben yakamozum, sen de kayık
Adaya vuran dalga buraya döner
Deniz küslük bilmez
Ne çok şey var konuşacak!
Bu sohbet sabahsız bitmez
Doldur yavrimu, doldur
Kadehi boş bırakmak yazıktır
Bana yüz yıllık âşklarını anlat
Kalbi boş koymak günahtır
Bundan sonra ne kavga, ne dövüş
Temmuz sıcağı gibi olmak var
Aynı toprağa yatan insanlarız
Aynı denize nehir olmak var
