Gaia’nın Piçi

Rahmine çadır kurdum,
Ürüyorum
Bir kum tânesiyken
Bir çöle dönüşüyorum

Kuytuların benim,
Gizlerin benim
Sen ıssızlıkta salındıkça
Ben özüne siniyorum

Sen doğurdun beni
Senden yoğruldum
Rûhumu karanlığa sattığımdan beri
Sütüne, kanına dağıldım

Her yanında izim var artık
Ya çıbanımdır, ya da bir yanık
Ben doğurduğun ben değilim
Yok ben gibi piç bir yaratık