Yalnızlık kendine döner
Kendini yakar, kavurur
Kendini yaratır külünden
Severse, sâdece külünü sever
Hayâllerin mızraklarından,
Umudun kara katranından
Kaçar
Sonsuzluğun çocuğudur
Tanrıların içine hâr koyar
O hâr ki,
Ondan âlem yaratılmıştır
Ve ondandır ki,
Yalnızlık kutsanmıştır