Ne yer etmişsin hayatımda!
“Kime sorsan gösterir” cinsinden
Acın da yek, hasretin de yek
Yâni âşkın menkûldür kendinden
Yok, öyle değil aslında…
Sen tek olduğunu sansan da
Bu yarayı herkes tanır
Mâhir bir kâtil olsan da
Gelir geçer bugünler elbet
Kalmaz bende bir sancısı
Sen adımladıkça hayatı
Çöker içine pişmanlığın tortusu
Biliyorum, duymayacaksın beni
Böylesine vurmuşken kendini yollara
Şarap gibi yıllandır sözlerimi
Tâzeyken pek bir acıdır zirâ
Fazla yorma ayaklarını yollarda
Günü gelince muhtaç olacaksın
İhtiyarlıktan ölüme çıkan yolda
Kaçmak için onlara yalvaracaksın
