İnsan,
Çalıntı cümlelerle örüldü
Kaldı ki,
Nefesi bile çalıntı
Bir sembol gibi vücûdu
Onu yaratanlardan kalıntı
Hayat,
Kimsenin olmadığı fecrin kıyısı
Bin renkli bir çarşaf
Üzerine çektikçe daha serin
Sarındıkça daha sessiz
İnsanın yürüdüğü bu kıyı
Dünlerin öldüğü bir yatak
Başının üzerinde bin rengin kâfiri
Turuncuya gebe bir mor şafak