Domatesin, çileğin kırmızısını yedin
Göğün mâvisini ciğerine çektin
Güneşin sarısı, başağın sarısına karıştı
Çimenlerin en yeşilinde seviştin
Mor, ilk âşkın üzerinde bir hırkaydı
Ve turuncu, bir kor sigaranın ucundaydı
Lâciverte boyandı deniz kıyısında hayat
Üzerine düşen martı gölgesi ise beyazdı
Bunca renkle sevişen senden ne kaldı?
Öldün, çürüdün, dağıldın
Siyahın en karasına
Yeşilin en paslısına
Günbegün bulandın
Bu dünya böyle yalancıdır
Renkleri gözlerine çalandır
Gerçeği gizlemek için
Toprağın altına saklayandır
