İnsanlar tanışıksız
Yanısıra akıp gidiyorlar
Yanından geçip giden
Belki bir âşk
Belki bir kavga
Belki bir dostluk
Belki bir sevdâ
Ama dedim ya,
İnsanlar umursuz
Yanısıra akıp gidiyorlar
Meselâ bence
Sen hep kan kızıl karanfil kokuyorsun
Ve ben seni
Bir âmânın gün batımını tanıdığı gibi tanıyorum
Ne zaman geçtim gittim yanından
İnan, hiç bilmiyorum
İnsanlar tanışıksız
Yanısıra akıp gidiyorlar
Hep bu yüzden
Tanışıksız doğuyor,
Tanışıksız sevişiyorlar
Yan yana toprağa katışırken
Tanışıksız uyuyorlar
