Sözlerin,
Güneşin
Ölü çiçekler üzerine doğmasıdır
Solgun umutlar toprağı özler
Ve eğilmiş başlar
Aynı sessiz şarkıyı söyler:
“Biz ölülerin süsleriyiz
Renksiz taşların perdesi
Çürümüşlüğün açık öznesiyiz”
Hatırlatmak için varlar
Ciddîye alınmaması gerektiğini
Hayatın, ölümün, kederin, sevincin
Ucuz parfüm kokusu gibi uçup gittiğini
Sözlerin,
Güneşin
Ölü çiçekler üzerine doğmasıdır
Artık kar yağsa, sel olsa bile
Çiçeklerin sonsuza karışmasıdır
