“İşte bu!” diye nidâsı duyuldu
Kadehe dudakları dokunmuştu
Öper gibi masalsı sevgiliyi
Bu dokunuşla içi kavrulmuştu
Hiçbir bıçak keskin değil
Mandolin ezgisi kadar
Özrü kabahâtinden büyük bu sarhoşluk
O’na umduğundan fazlasını unutturmuştu
Sert kıvrımlarıyla kıvrılır
Angela’nın dert küpü sesi
Peçesinde Şeytan’ın gözündeki ışıltılar
Dilinde bir kan revân âşk dâveti
Uzo eğdirir başını kadere karşı
Bir daha kafa tutamaz gibi dünyaya
Uzo kapatır gözlerini hayata karşı
O atarken adımlarını flû bir rûyaya
